خداوندا چه ماه نیّری از بین ما رفت
عزیزی بی ریا ، بی ادعا از جمع ما رفت

زنی خوش مشرب و خوش چهره و دنیای اخلاق
زبحر عاشقان چون گوهری بهر جلا رفت

همه فکرش علاج مشکلات دیگران بود
همه عمرش به پای خدمت اهل صفا رفت

کلامش صادق و روشنگر راه جوانان
چو با ذکر خدا بهر نماز و کبریا رفت

به مهر مادری هر روز و شب جان و فدا گفت
فدا شد عاقبت ، تا آخرت پیش خدا رفت

شعر از: مجتبي عندليب